15Mar: Rkount - El-Ouatia

De camping ligt vlakbij het strand en voordat we gaan rijden, lopen we naar de zee. De stranden zijn eindeloos en leeg, zeker in deze dunbevolkte regio. Hèt grote probleem van Marokko is plastic en glas. Je ziet het overal. Kwestie van opvoeding, gebrek aan a8fval verwerking, denken we.

We rijden naar El-Ouatia. Het landschap is inmiddels drastisch veranderd: zeer droog, een woestijnachtige begroeiing en weing nederzettingen. Ook zien we kuddes dromedarissen. De temp is nu constant > 30°. We passeren Guelmin waar we in 2021 zijn geweest. Vervolgens rijden we over een nieuwe 4-baans weg naar Tan-Tan. 

De dorpen ademen een andere sfeer:  Duidelijk Marokkaans, maar met Sahara invloed. Dit is te zien aan de outfit vd mannen: geen jellaba met puntmuts, maar een lange jurk met een tulband. Vrouwen zijn omwikkeld met kleurrijke doeken dat om het lichaam is gedrapeerd. Soms is het gezicht bedekt, soms niet.

We hebben politiecontrole! Er zijn veel politiecontroles op de weg: soms in de 'middle of nowhere',  soms aan het begin ve dorp. Er moet dan worden vertraagd, waarna de agent het teken 'doorrijden' geeft. Nooit hebben we moeten stoppen. Bij deze politiecontrole, verwachten we dezelfde procedure en rijden heel langzaam door. Hij wijst ons resoluut naar de kant te gaan. We hadden moeten stoppen, zegt hij. Er zit niets anders op dan de boete van €15 te betalen. 

We komen dichterbij andere landen Z van Marokko, te zien aan het bord met afstanden: bv Dakar (Senegal), Abidjan  (Ivoorkust).

Begin van de middag komen we aan op de camping Atltantique Tan-Tan in El-Ouatia.

We zijn aan zee, dus is er ook vis. Een restaurant, de enige die open is, wil zeeduivel voor ons zessen maken voor een gunstige prijs. Het smaakt heerlijk! We sluiten  af met een thee.