18 Jun: Mandra - Rodopi Beach

We besluiten nog 1 dag in Griekenland te blijven omdat we genieten van de prachtige omgeving, de zee en de rust.

We rijden ca 100km verder O, de kustweg volgend naar Rodopi Beach. Daar zou een mooie camperplaats aan zee moeten zijn. We zijn in de provincie Thracie, een dunbevolkt, agrarische gebied met veel landbouw (zonnebloemen, graan, olijven en zelfs lavendelvelden).

Onderweg zien we een Grieks orthodox kerkje gebouwd op een eilandje dat we kunnen bereiken via een houten brug. Echt grieks: Blauw witte buitenmuren en een prachtig interieur. Geke krijgt een omslagrok bij de ingang want bermuda kledij is niet toegestaan.
Ik zie mensen 2 schilderijen kussen. Daar willen we meer van weten en vraag wie dit zijn: St-Nicolaas en Heilige Maria, moeder van Jezus. Grappig dat hier St-Nicolaas wordt gekust als heilige, terwijl wij kados ontvangen op 5 (Ned) of 6 (BE) Dec, hem bedanken maar niet kussen. Toch es Googelen hoe het zit met St-Nicolaas.

Onderweg zien we een schildpad over de weg kruipen. Het duurt wel erg lang en brengen er wat snelheid in door het naar de berm te dragen.

Voor Rodopi rijden we door een zwerm sprinkhanen die tegen de voorruit botsen en dan wegspringen. Bizar.

We zetten de camper op de parkeerplaats en voelen meteen dat dit een bijzondere plek is. We lopen naar het strandbarretje. Het is tenslotte lunchtijd en we bestellen 2 heerlijke Griekse salades, een bord  lamsvlees, brood en een lekkere fles witte wijn en na afloop 2 ijskoffie. Echt heerlijk en dat allemaal voor een klein bedrag (hier is weinig toerisme en dus rekent men andere prijzen).

We maken gebruik van de ligstoelen om uit te buiken op het strand. Uiteraard wordt er weer gezwommen.

Na afloop lopen we langs het strand en maken een praatje met een Griekse oude man, die goed Duits spreekt. Hij nodigt ons uit in zijn strandhuisje en drinken samen een glas wijn onder zijn rieten parasol. Hij is 85 jaar en nog redelijk kras.

Eind van de middag komt er een camper bij uit Turkije. Op een gegeven moment, vraag ik of hij nog leuke camperplaatsen/campings weet in Turkije. Ze nodigen ons uit en we brengen onze stoelen en een fles rose mee. We kletsen heel leuk en ze geven een aantal leuke tips, die we ijverig noteren. Ze spreken zeer goed Engels en zijn beide arts. 

In de loop van de avond gaan nog 2 lokale vissers met hun bootjes het water op om te vissen. Wat is het hier heerlijk met de milde avond temperatuur, de branding, de rust.