21Mar: Akouerda - Tafraoute

Als we wakker worden voorziet de zon de nauwe kloof van warmte en zonlicht. Het is hier superstil en 2 oude inwoners komen terug ve ochtendwandeling. 

Na het ontbijt rijden we de kloof uit. De lucht is nog niet opgewarmd, waardoor de contouren vd bergen nog scherp zijn.

De anti-atlas gebergte is een geweldig mooi gebied met zijn okergekleurde rotsen en de goede, maar smalle wegen. We rijden richting Tafraout via de R107.

We slaan dan af naar de nauwe, diepe kloof van Aït-Mansour met zijn kilometerslange oase van uitbundig groeiende palmen,  olijf- en  amandelbomen. De vorige kloof was al super mooi, maar we weten inmiddels dat er vele prachtige canyons zijn in deze omgeving. 

We doen een wandeling. Enthousiast geworden door de schoonheid van deze kloof rijden Geke en ik verder de canyon in. De kloof is nauw, met af en toe laag hangende palmbladeren, maar met langzaam rijden gaat het prima. De anderen hebben inmiddels afgesproken bij een herberg om gezamenlijk een Berber omelet te eten. We zouden nog uren door deze prachtige canyon kunnen rijden, maar keren dan om: De Berber omelet wacht op ons. Het smaakt prima!

We vervolgen de route naar Tafraoute via een smalle, maar prachtige weg, waar we 's middags arriveren op de camperplaats aan de rand vh dorp. Het ligt zeer mooi in een vallei  omringd door okerkleurige rotsen. In 2021 zijn we hier ook geweest.

Vanavond eten we in een restaurant 'Kaliah', een lekker Marokkaans gerecht.