Dag32(5Aug): Persepolis - Maymand

We rijden richting ZO-Iran met als eindbestemming de bekende Lut desert, één van de heetste gebieden op aarde (ooit gemeten 73°!).

Gezien de afstand rijden we dit in 2 etappes.

Vandaag (1e etappe) rijden we naar Maymand, een rotsdorp (Unesco) dat al enkele duizenden jaren bestaat. 

We volgen een mooie route door het lege woestijnachtige landschap. We zien af en toe Mercedes vrachtwagens uit de jaren '80.

Het is meloen en komkommer seizoen en er zijn veel verkopers langs de weg. Op de velden zijn veel nomadische vrouwen meloenen en komkommers aan het plukken. De komkommers zijn kleiner dan bij ons, maar zeer smaakvol. Hun tenten staan naast de velden.

We naderen Maymand. Het ligt afgelegen en idyllisch in het gebergte en langs de droge rivierbedding staan eeuwenoude bomen. Maymand is bewoond door semi-nomaden, die zomers in de bergen zijn bij hun geiten en schapen en in de winter in dit dorp verblijven. Er zijn nog ca. 300 inwoners.

We zien o.a. een oude hamam en een 200 jr oude moskee zonder minaret, uitgehouwen in de rotsen. In één van de rotswoningen heb ik de kans het interieur te zien. Het is altijd koel in deze rotswoningen.  

We worden met 2 andere koppels uitgenodigd bij een familie om thee te drinken en meloen te eten. Een Iraanse  spreekt goed Engels en de communicatie verloopt vlot. Ze zegt dat Iraanse vrouwen niet mogen zingen in het openbaar en er is kritiek op het regime vanwege het gebrek aan vrijheden. We hebben te doen met de vrouwen.

De wildcamp ligt zeer idyllisch iets buiten Maymand. Het landschap heeft de uitstraling van een savanne. De zonsondergang geeft een goudkleurige tint over de bergen en struikgewas. Tot de late avond genieten we van deze uitzonderlijk mooie plek.