Dag20(24Jul): Damghan - Miandasht

We hebben heerlijk geslapen, want het was eindelijk relatief koel; Wel stormachtige wind, maar voor het eerst geen voorverwarmde bed of een ventilator voor verkoeling. 

De koelkast doet het gelukkig weer. Wel blijkt dat de absorptie koelkast niet erg geschikt is in langdurig zeer warme gebieden. Het heeft moeite met koelen. 

Ook de ander campers hebben te lijden onder de extreme hitte.

Alle anderen zijn vertrokken, maar wij blijven achter bij Evert en Elly om evt hulp te verlenen bij verlaten van het wildcamp. Evert is bezig noodreparaties te verrichten aan het 12V systeem.

Na de noodreparatie vertrekken we. Helaas komt de camper van Evert bij het verlaten van de wildcamp toch vast te zitten in het zand. Gelukkig is onze 4x4 in staat om hem snel uit het zand te trekken.

Onderweg tanken we 30ltr bij en vervolgen onze weg. Begin van de avond komen we aan op de wildcamp van Miandasht, vlakbij een goed bewaard gebleven karavanserai. (Herberg in de 18e-19e eeuw voor de kameelkaravanen op de oude zijde route) 

We hebben een briefing, waarbij onze mening wordt gevraagd over de reis en eea kunnen bijsturen. Vanuit de groep is er enige teleurstelling over het programma; Er is meer behoefte aan rustige wildcamps in de natuur en minder lawaaierige parken in de steden. Ivm recente  aardbevingen, overstromingen in Z-Iran en de intense hitte (+50°) zullen we de Perzische Golf en het eiland Queshm niet gaan bezoeken. 

Iedereen beaamt dat de reis zwaar is ivm de hitte, onzekerheid met het tanken, soms lange rijafstanden en 'warme' kledingvoorschriften voor de vrouwen.

Binnenkort zullen dus we gaan horen wat de veranderingen zullen zijn.

We nemen nog een foto van de zonsondergang.