Dag 35(8Aug): Lut desert - Kerman - Safaiyeh

Bij vertrek is onze hoogste prioriteit het tanken van diesel. Er rest nog voor ca 160km diesel in de tank. Gelukkig is er een vrachtwagenchauffeur die op zijn card ons 30 ltr wil geven. We kunnen ontspannen verder rijden.

We bezoeken Kerman, maar vanwege het Moharram feest zijn de winkels gesloten. De optocht gaat dwars door de bazaar. Een groot kabaal van zang en trommels.

Daarna rijden we naar de vroegere ice-house. Het is hier waar we de 2 zussen van de familie van gisteravond ontmoeten. Het is een grote wederzijdse verrassing.

Ze vragen of we bij hun thuis willen lunchen. We stemmen toe en volgen ze naar hun appartement. De hele familie van gisteravond is er. Een familielid woont in Z/O-Iran, waar ze zich prachtig kleden.

We hebben een leuk gesprek met de familie. Geke krijgt een prachtige zijden hoofddoek van de moeder.

De moeder maakt intussen 'Dizi' voor ons tweëen. 'Dizi' is een heerlijk Iraans vleesgerecht.

Een kleedje wordt op de vloer gelegd waarop de pannetjes en schaaltjes wordt gezet. In Iran wordt niet aan tafel gegeten, maar op de grond.

We genieten van de heerlijke 'Dizi' en drinken er zelfgemaakte Dough (een soort karnemelk) bij.

Het lijkt alsof we ze jaren kennen: zo puur, zo lief. Ze koken zomaar een heerlijk gerecht voor 2 wildvreemde mensen om hun onvergetelijke gastvrijheid te tonen.

Het enige wat we nog hebben is een doos nougat, gekocht in Tabriz. We geven deze als dank. 

Na een laatste fotoshot moeten we helaas vertrekken. Het is nl. nog 250km naar Safaiyeh. 

Wat een verrassende dag! We realiseren ons dat we enorm bevoorrecht zijn om dit land te mogen bezoeken en het echte Iran te mogen ervaren. Het is een enorme verrijking in ons leven.

We rijden langs vele amandelboom plantages en via een gravelroad komen we om 18:30 aan op de wildcamp in de heuvels van Safaiyeh.

De hele avond is het aangenaam warm met een stevige bries enigszins als verkoeling.