Dag 70-71(12-13Sep): Mestia

Er is veel te zien en te doen rondom Mestia, reden waarom we 2 dagen blijven.

Vandaag (12Sep) hebben we 2 minibussen geregeld voor 12 personen dat ons rijdt naar Uschguli, het hoogste permanent bewoonde bergdorp (2200m) op het EUR continent.

De 40km lange weg er naar toe is matig tot slecht. We zien Mestia van boven, waarbij de verdedigingstorens een opvallende verschijning zijn.

Onderweg zien we de 4 hoogste besneeuwde bergtoppen (4600m - 5200m).

Uschguli is helemaal omringd door hoge bergen en een gletscher.

Het is een traditioneel bergdorp en straalt nog authenticiteit uit. De huizen 'en pierre' bezitten veel middeleeuwse verdedigingstorens. Het heeft 2 mooie kerkjes. Het 1e kerkje is 'St-George' (St-Joris) is van de 12e eeuw en is genoemd naar een belangrijke patroonheilige in Georgie. Het wordt nationaal gevierd op 28 Juli.

Het 2e kerkje, 'St-Mary ' is open, maar ik moet een kleed om die de kniëen bedekt om binnen te kunnen. Ondanks de ouderdom heeft het nog mooie frescoes.

Na de lunch rijden we terug naar de wildcamp. 

Een kampvuur wordt weer aangemaakt. De hele groep zit 's avonds rond het kampvuur waarbij Christine en Paul worden bedankt voor hun inzet en goede begeleiding van de reis. Iedereen doet een dankwoordje op zijn eigen manier. Iedereen geniet van de avond rond het kampvuur.  

13Sep: Helaas is het weer omgeslagen vannacht. Het is koud, het regent en er hangt een lage bewolking. Geke en ik wilden naar de gletscher lopen vanuit de wildcamp, maar dit gaat helaas niet door.

We gaan naar Mestia voor een koffie, bakker en boodschappen en keren daarna terug. Helaas blijft het koud en regenachtig.

's Middags gaan we als groep naar de bioscoop (capaciteit 20p) in Mestia om de film 'Dede'(moeder)  te zien. Het is een goede Georgische film, ondertiteld in het Engels, dat is opgenomen in Uschguli in de winter van 2017. De figuranten en sommige acteurs komen uit dit bergdorp. Een leuke film en er is veel herkenbaar.

De winters zijn in de hoge Caucasus lang en koud: 5-7m sneeuwval is hier normaal.

We blijven in Mestia en gaan eten in een lokaal cafe/restaurant. Vanwege de groepgrootte verloopt de bediening niet helemaal efficient en duurt het langer voordat iedereen zijn bestelling heeft. Het cafe heeft niet voldoende wijnvoorraad en de rode wijnen worden door ons zelf aangekocht bij een winkel op de hoek. 

Na de maaltijd worden we weer teruggebracht naar de wildcamp.